Samochody i jeszcze dalej 1926–1945
Firma Bosch stawiała czoła kryzysowi gospodarczemu i dyktatom Narodowych Socjalistów siłą innowacji i wytrwałością, aż druga wojna światowa postawiła przed nią kolejne, ogromne wyzwania.
Pompa wtryskowa do oleju napędowego — drugi sztandarowy produkt
Po wielu latach produkcji, w 1927 roku innowacja zaczęła przynosić owoce, zapewniające korzyści po dziś dzień — pompa wtryskowa do oleju napędowego. Była to reakcja firmy Bosch na dalszy rozwój silników wysokoprężnych, które w przeciwieństwie do silników benzynowych nie wymagały zapłonu iskrowego. Początkowo stosowana tylko w ciężarówkach, pierwsza pompa wtryskowa do oleju napędowego dla samochodów pojawiła się na rynku w 1936 roku.
Więcej cięciw do łuku — nowe linie działalności
Wielki kryzys na niemieckim rynku motoryzacyjnym sprawił, że dostawca dla przemysłu motoryzacyjnego, firma Bosch, musiał przemyśleć portfolio swoich produktów od 1926 roku. Zainspirowało go to do stworzenia połączonych strategii, które przyniosły sukces w przeszłości — usprawnianie produktów i rozwijanie ich do etapu produkcji seryjnej, jak było w przypadku elektronarzędzi i technologii grzewczej, w połączeniu z całkowicie nowymi próbami, takimi jak technologia radiowa i telewizyjna.
Elektronarzędzia
Maszynki do strzyżenia i wiertarki udarowe
Inżynier z firmy Bosch, Hermann Steinhart, w 1927 roku w swoim warsztacie testowym trafił na urządzenie, które go zafascynowało. „Forfex” miał zintegrowany silnik w rękojeści. Otworzyło to przed nim liczne nowe możliwości. Dział Steinharta początkowo rozpoczął produkcję seryjną Forfexa, zanim w ciągu kolejnych lat opracował koncepcję, która pozwoliła mu stworzyć pierwsze wiertarki udarowe. Zespół wykorzystywał linie produkcyjne w zakładach Bosch jako obiekty testowe.
Zdjęcie: Wiertarka udarowa Bosch w użyciu (1936)
Sprzymierzona doskonałość — produkcja z silnym partnerem
Prawie dziesięć lat po zakończeniu wojny sprzedaż zagraniczna osiągnęła jedynie poziom 34 procent. Wysokie koszty transportu i bariery po stronie klientów zmusiły firmę Bosch do testowania alternatyw. We Francji, Wielkiej Brytanii i Włoszech rozpoczęto poszukiwania partnerów do lokalnej produkcji, a w Australii i Japonii partnerzy biznesowi wytwarzali produkty na licencji Bosch. W 1932 roku sprzedaż zagraniczna wzrosła do 55 procent.
FESE
Pionierska technologia
Wspólnie ze szkockim pionierem telewizji, Johnem Logie Bairdem, oraz firmami Zeiss Ikon i Loewe, Bosch założyła w 1929 roku spółkę Fernseh AG (FESE). Lata badań w końcu przyniosły początkowo ogromne sukcesy. Spółka FESE dostarczyła pierwsze elektroniczne urządzenia rejestrujące na Igrzyska Olimpijskie w Berlinie w 1936 roku i, w tym samym roku, zaprezentowała pierwsze „domowe odbiorniki telewizyjne”. W trakcie wojny FESE była wykorzystywana na potrzeby wojska, aby pomów w opracowaniu bomby z wbudowaną kamerą, którą można by sterować zdalnie za pośrednictwem obrazu telewizyjnego. Koniec wojny wstrzymał projekt w fazie testowej.
Zdjęcie: Domowy odbiornik telewizyjny FESE (1938)
Wtrysk benzyny do silników samolotowych i technologia telewizyjna
Gdy Narodowi Socjaliście zdobyli władzę, było to również ogromnym wyzwaniem dla firmy Bosch. Reżimowy rząd zlecił badania i prace rozwojowe nad technologią wtrysku benzyny do silników samolotowych i zainicjował budowę nowych zakładów. Technologia telewizyjna stała się obiektem szczególnego zainteresowania wojska. Sprzedaż zagraniczna firmy osiągnęła w 1939 roku zaledwie poziom dziewięciu procent.
Uzbrojenie i roboty przymusowe
Po rozpoczęciu drugiej wojny światowej firma Bosch przestawiła się ponownie na produkcję dla wojska. W tym czasie wojsko było zmotoryzowane w takim stopniu, że umożliwiono kontynuowanie prac firmy w dziedzinie motoryzacji. Tak jak w całym przemyśle niemieckim, pracownicy wezwani do służby wojskowej zostali zastąpieni przez przymusowych robotników z okupowanych terytoriów, z których część była zmuszona do życia i pracy w niehumanitarnych warunkach.
Ruch oporu i ochrona Żydów
Z drugiej strony zarząd firmy Bosch aktywnie wspierał ruch oporu wobec reżimu Narodowych Socjalistów. W centrum tych działań stał Carl Friedrich Goerdeler, mianowany doradcą firmy. Prześladowani Żydzi zostali również zatrudnieni, aby ochronić ich przed deportacją do obozów koncentracyjnych, albo byli wspierani finansowo, aby pomóc im w emigracji.
Koniec
W czasie wojny alianci wielokrotnie bombardowali zakłady produkcyjne Bosch. Robert Bosch nie był świadkiem, jak część jego fabryk została zrównana z ziemią, ponieważ zmarł w 1942 roku. Zostawił po sobie wyraźne instrukcje dla swoich następców dotyczące prowadzenia fabryki po jego śmierci.
