Rekonstrukcja 1946–1959
Po drugiej wojnie światowej firma Bosch po raz drugi straciła swoje międzynarodowe filie. Duże części zakładów produkcyjnych były w ruinie. Dwie kolejne dekady poświęcono na rekonstrukcję, ale nie zapomniano o rozwoju nowych kierunków działalności.
Z taczkami i łopatami — rekonstrukcja w Bosch
W 1945 roku ponad 50 procent zakładów produkcyjnych w Niemczech było zniszczonych przez bomby aliantów. W związku z faktem, że firma Bosch ogrywała kluczową rolę jako dostawca pojazdów wojskowych w czasie wojny, była ona strategicznym celem. Teraz firma musiała się oczyścić, odbudować i stworzyć miejsca pracy dla swoich pracowników.
Świece zapłonowe i rondle — przetrwać w okresie powojennym
Aby umożliwić ponowne zatrudnienie pracowników i wypłacanie im pensji, firma Bosch ponownie zajęła się produkcją garnków ze stalowych hełmów, taczek i parasoli w ruinach fabryki. Pracownicy mogli albo używać tych urządzeń na własne potrzeby, albo wykorzystać je do wymiany na inne towary. Pierwszymi bardziej złożonymi produktami były świece zapłonowe — do pojazdów wojsk alianckich.
Wykonawca ostatniej woli Roberta Boscha i prezes zarządu
Robert Bosch zmarł w 1942 roku. Wykonawcy jego testamentu zrekonstruowali firmę zgodnie z jego wolą i testamentem po 1945 roku. Celem było generowanie zysków, lecz także przekierowanie nadwyżek na cele charytatywne. Hans Walz prowadził firmę jako następca jej założyciela do 1963 roku.
Postępowanie antymonopolowe — strach przed utratą wszystkiego
Aspiracje Narodowych Socjalistów do zdobycia globalnej potęgi mogły być realizowane jedynie z pomocą sprawnie działających firm. Dlatego alianci dążyli do złamania dużych niemieckich korporacji, między innymi Bosch. Firma rozwijała się jednak organicznie, co oznaczało, że jej poszczególne części nie były rentowne w pojedynkę. Ostatecznie firma Bosch pozostała prawie nienaruszona, ale musiała ujawnić swoje patenty i umożliwić ich wykorzystanie przez konkurencyjne zakłady.
„Made all over the world” — nowe drogi do międzynarodowej firmy
Zanim Hitler doszedł do władzy, ponad 50 procent sprzedaży w Bosch generowały międzynarodowe filie. Ale po 1945 roku wartość sprzedaży była prawie równa zeru, a międzynarodowe zasoby firmy zostały skonfiskowane. Dzięki dobrym relacjom z długoletnimi partnerami i dzięki szybkiemu rozwojowi rynków w takich krajach jak Brazylia i Indie, budowanie globalne sieci stopniowo postępowało do przodu. W efekcie do 1960 roku międzynarodowa sprzedaż znów przekroczyła 20 procent wpływów w Bosch.
Elegancja do perfekcji — technologia konsumencka
Na początku lat 1950 firma Bosch wprowadziła na rynek produkty, które były wyrazem niemieckiego i europejskiego cudu ekonomicznego i zaspokajały potrzeby konsumenckie ludzi, gdy trudne czasy odchodziły w zapomnienie. Przykładami są urządzenia kuchenne i elektryczne wiertarki do majsterkowania. Sztandarowe produkty, takie jak radia samochodowe, sprzedawały się w milionach egzemplarzy.
Urządzenia kuchenne Bosch
Świt „nowej ery” w kuchni
Po wprowadzeniu na rynek robot kuchenny Bosch był nazywany podwójnym cudem. Nazwa tego modelu brzmiała „Neuzeit” i był on zapowiadany jako pomocnik dla kobiet na wsiach. Klientom z obszarów miejskich obiecano nową erę najnowocześniejszej technologii, która miała ułatwiać domowe obowiązki.
Dotarcie do gospodarstw wiejskich było znacznie łatwiejsze, ponieważ to urządzenie miało przyspieszyć przetwarzanie dużej ilości żywności. Jedną z przyczyn była przewaga dużych gospodarstw z dużą liczbą dzieci, a drugą — konieczność szybkiego przygotowania zebranych owoców i warzyw w celu zachowania ich do późniejszego wykorzystania — na przykład przez mrożenie części produktów lub przygotowywanie dżemów i przetworów.
„Neuzeit” był wielofunkcyjnym urządzeniem, które cięło, ugniatało ciasto, rozdrabniało, rozcierało, wyciskało, a nawet obierało ziemniaki.
Zdjęcie: Proces sprzedaży robota kuchennego podczas wyprzedaży w Stuttgarcie (1962)
Przywracanie imienia dobrym, starym produktom — wtrysk benzyny w samochodach
Technologia stosowana w wielu produktach Bosch wciąż pochodziła z przedwojennych czasów. Ale żeby zapewnić i utrzymać konkurencyjność, konieczne było wprowadzanie innowacji. Wtrysk benzyny, opracowany przez firmę Bosch do silników samolotowych, był innowacją w samochodach osobowych na początku lat 1950, ale przyjęcie go za standard wymagało kolejnych dziesięcioleci.
Bosch Combi
Domowe elektronarzędzie
Szał na majsterkowanie był lukratywnym biznesem dla firmy Bosch. Wprowadzone w 1952 roku elektronarzędzie „Bosch Combi” mogło być wykorzystywane na wiele sposób w zależności od użytej nasadki — jako wiertarka, wkrętarka, szlifierka, a nawet nożyce do krzewów. Ta oferta otworzyła całkowicie nowy segment w Europie, którego odbiorcami byli głównie mężczyźni — „zrób to sam” było pasją realizowaną głównie w piwnicach i garażach.
Pełny zestaw ze standardowymi nasadkami był sprzedawany w walizce lub drewnianej szafce do zamocowania na ścianie. W ten sposób firma Bosch opracowała drugą kluczową linię elektronarzędzi, uzupełniającą ofertę profesjonalnych elektronarzędzi dla zakładów budowlanych, w tym wiertarek udarowych.
Zdjęcie: „Bosch Combi” dla majsterkowiczów — z praktyczną walizką do przenoszenia (1952)
Elektronika — linia produkcyjna z konsekwencjami
Firma Bosch zaczęła tworzyć komponenty elektroniczne w połowie lat 1950. Jednym z pierwszych był „variode”, produkowany przez Bosch od 1958 roku. Następcami były tranzystory, a później — od 1970 roku — układy scalone. Oceniane krytycznie przez sceptyków, lecz rozwijane entuzjastycznie przez ich orędowników, były pierwszym ziarnem na polu elektroniki, która teraz jest podstawowym pionem działalności Bosch.
